Zawiłości języka polskiego mogą przyprawić o ból głowy. Zdajemy sobie z tego sprawę, dlatego kroczek po kroczku staramy się rozwiewać najczęstsze wątpliwości. Gramatyka języka polskiego – to zdecydowanie nie jest śmieszne. :) I dzisiaj właśnie przyjrzymy się bliżej temu nieśmiesznemu zagadnieniu.
Nieśmieszne czy nie śmieszne – jak piszemy?
„Nie” to partykuła, którą w połączeniu z przymiotnikami zapisujemy łącznie. Dlatego piszemy: nieładne, niebrzydkie, niepoprawne, nieprawdziwe… A także nieśmieszne. Gdy tylko znajdziemy się w sytuacji, w której chcemy zapisać, że rozmówca próbuje nas bezskutecznie rozbawić, ze spokojem możemy skwitować sformułowaniem „To nieśmieszne”.
Przykłady:
- To nieśmieszny żart, przestań.
- Chciałeś mnie w ten sposób rozbawić? Nieśmieszne.
Pomocą w zapamiętaniu tej zasady może być jeden z popularniejszych przymiotników z partykułą „nie”, wymieniony wyżej. Wystarczy zapamiętać, że nieśmieszne pisze się tak samo, jak nieprawdziwe albo nieludzkie – czyli łącznie.
Istnieje natomiast kontekst, w którym użycie wyrażenia „nie śmieszne” jest uzasadnione, a chodzi tutaj o zdania kontrastowe: „To nie śmieszne, to smutne”. Przypadek ten jednak może budzić wątpliwości, więc zamiast narażać się na ryzyko popełnienia błędu, zawsze można użyć słowa „jest”, czyli „To nie (jest) śmieszne, to smutne”.
Pisownia wyrazów z partykułą „nie” zazwyczaj przysparza problemów użytkownikom języka polskiego. Warto mieć na uwadze prostą zasadę, że „nie” z przymiotnikami i rzeczownikami piszemy łącznie. Wyjątkiem są wspomniane zdania kontrastowe („Nie dobrze, wręcz wspaniale”).
Żeby łatwiej było Ci zapamiętać, przygotowaliśmy fiszkę, którą możesz wydrukować i powiesić w dowolnym miejscu.