Zasady rysunku

„Najważniejsze zasady w rysunku martwej natury”

Nie każdy może zostać Picassem, ale pewnych rzeczy w rysunku można się nauczyć.

autor rysunku: Agnieszka Popławska

ETAP 1 – rysunek linearny

Wykonaj mały szkic wstępny (min. 3 szkice kompozycyjne). Wybierz fragment, który najbardziej cię interesuje. Spróbuj ujęcia w pionie i w poziomie, kadru szerokiego oraz wąskiego. Unikaj umieszczania jednego elementu na środku kartki oraz podziałów centralnych. Stosuj kompozycje asymetryczną, która jest bardziej dynamiczna, a przez to bardziej ciekawa. Każdą zasadę można złamać, jeśli opanujesz podstawy.

Ważne, żebyś miał plan na swój rysunek. Przy przenoszeniu elementów na kartkę, możesz posłużyć się „okienkiem”, które pomoże ulokować przedmioty w odpowiednich ćwiartkach obrazu.

Jeśli wybierzesz już kompozycję, czas na przeniesienie jej na większy format. Pomocny może okazać się podział małego szkicu oraz dużej kartki w pionie i poziomie na pół. Przenieś rysunek obserwując poszczególne ćwiartki.

Mały rysunek koncepcyjny możesz, także umieścić w lewym górnym rogu na dużej kartce.

Mierz i porównuj elementy ołówkiem lub patyczkiem na wyciągniętej dłoni, stojąc w jednym miejscu (nie zmieniaj pozycji). Zacznij od większych elementów, a później przejdź do mniejszych podziałów. Na początku zaznacz tylko najważniejsze kierunki, ogólne formy, następnie przejdź do określania detali.

Staraj się zaobserwować relacje między przedmiotami, proporcje, jak najwięcej analizować, zaznaczać punkty, linie pomocnicze.

Pomocne może okazać się zaobserwowanie kształtów jakie wycinają formy na zewnątrz.

Linie pomocnicze pozostaw na kartce! Świadczą one o wartości rysunku. Staraj się nie używać gumki.

Pamiętaj, aby w tym etapie pozostawić pełną konstrukcję perspektywy wraz z krawędziami niewidocznymi (wrysowanie elips form obrotowych, tylnych ścian sześcianów). Analizuj formy, ich budowę, konstrukcję!

Po naniesieniu pierwszego delikatnego szkicu wydobądź kreską elementy bliskie bądź te, na które chcesz zwrócić szczególną uwagę rysując je mocniejszą kreską.

Czym bardziej mięsisty narysujesz szkic konstrukcyjny, tym łatwiej będzie ci zacieniować pracę w późniejszych etapach – nie żałuj więc kreski. Staraj się podzielić krawędzie bądź krzywe, na bliskie i dalekie – odpowiednio dobierając moc „uderzenia”. Pamiętaj, że gdy zaczniesz cieniować możesz już nie mieć drogi odwrotu od poprzednich decyzji.
ETAP 2 – nakładanie waloru

Cieniowanie rozpocznij od twardych ołówków (H), a później przechodź stopniowo do coraz bardziej miękkich (B).

Zaobserwuj na tzw. „przymkniętym oku” najjaśniejsze elementy na obrazie, resztę zacieniuj twardym ołówkiem np. 2H. Następnie zaobserwuj najciemniejsze miejsca i zacieniuj je ołówkiem HB.

Rysuj tak, aby od samego początku były zaznaczone najjaśniejsze i najciemniejsze miejsca, w dalszej kolejności będziesz zajmował się szarościami. Na kolejnych etapach pracy, używaj stopniowa coraz bardziej miękkich ołówków, aby zwiększyć kontrasty.

O wartości rysunku decyduje szeroka gama szarości, dlatego staraj się używać ołówków twardych i miękkich. Pamiętnej najważniejsza zasada w rysunku to: od ogółu do szczegółu!

Na każdym etapie rysunek powinien wyglądać jak skończony. Nie skupiaj się na detalu, chociaż może okazać się to kuszące. Nasycaj (pogłębiaj) rysunek całościowo!

Jeśli chodzi o cieniowanie znajdź kreskę, która ci najbardziej odpowiadała. Wybierz jeden rodzaj cieniowania (charakter linii), aby nie stworzyć ”bałaganu” na kartce.

Zwracaj uwagę jak zbudowany jest dany element twojej kompozycji i spróbuj podkreślić go poprzez odpowiednie nałożenie linii. W przypadku form geometrycznych np.: sześcianów nakładaj linie proste, w przypadku form obłych, obrotowych ( np.: butelki) rysuj linie po łuku („po formie”).

Jeśli w twojej kompozycji występuje długi element jak np.: noga od stołu, cieniuj ją poprzecznie (nie wzdłuż) tak, aby nie usztywniać elementu.

ETAP 3 – wykończenie, zaznaczenie dominanty rysunku

Zaczynając etap cieniowania i nakładania faktur zastanów się – na który element lub część pracy będziesz chciał zwrócić szczególną uwagę, a którą pozostawić bardziej w szkicu (odpuścić).

Nasze oko jest tak skonstruowane przez naturę, że koncentruje swoją uwagę na konkretnym kawałku przestrzeni, reszta jest bardzie niewyraźna – postaraj się wprowadzić ten efekt w swoją pracę.

Nie wyrysowuj obrzeży kartki tylko skup się na centrum, tu powinny być największe kontrasty.

Cieniowanie i nakładanie faktur rozpocznij od środkowej części kompozycji. Elementy rysunku powinny się nawzajem podkreślać – wspierać – być kontrastowe.

Gdy będziesz uważał, że rysunek jest już skończony, oddal się o ok. 4 metry i sprawdź czy z tej perspektywy wygląda dobrze. Innym sposobem jest oglądanie swojej pracy w lustrze lub do góry nogami – zobaczysz wtedy swoją pracę w innym ujęciu, takim do którego nie jesteś przyzwyczajony. Dobrym sposobem na samoocenę pracy jest, także odpoczynek od niej na kilka dni i spojrzenie na nowo „świeżym okiem”.

Powodzenia !

Autor: PRACOWNIA OTWARTA

Wrocławska szkoła rysunku, która prowadzi działalność edukacyjną w zakresie nauki rysunku i malarstwa dla dzieci, młodzieży oraz dorosłych w grupach: hobby, asp, architekty oraz dzieci (9-11 lat oraz 12-13 lat).

Link do ogłoszenia korepetytora na e-korepetycje.net >>