Niezależnie od posiadanego metrażu mieszkania, każde dziecko, a w szczególności dziecko szkolne, powinno mieć swój niewielki chociaż kącik, gdzie będzie mogło spokojnie odrobić lekcje. W wyposażeniu pokoju wcale nie najważniejsza jest cena mebli, bajeranckie kolory, kosmiczne uchwyty do szafek, czy próba zmieszczenia pełnego umeblowania wprost z najnowszego katalogu do malutkiego pokoiku.
Pokój dziecka, ale już szkolnego, powinien stać się przestrzenią, w której może zarówno się pobawić, jak i odrobić lekcje. Wraz z przekroczeniem szkolnych murów dzieci nie stają się nagle dorosłe. Dlatego też wymiana mebli lub specjalne urządzanie pokoju typowo „nastolatkowo” nie jest dobrym rozwiązaniem. Owszem, do grona niezbędnych mebli musi dołączyć biurko, wygodne krzesło i lampka. Ale należy pamiętać, aby strefa zabawy i wypoczynku, miejsce pluszowych misiów, domku lalek i garażu dla samochodów, nadal pozostało w pokoju. Jeżeli pokój dziecka jest niewielki i nie ma możliwości wydzielenia strefy nauki, czyli odsunięcia nieco biurka od półek z zabawkami, które mogą rozpraszać, na czas nauki należy je w miarę możliwości chować, aby nie rozpraszały dziecka przy biurku.
Wielkie meblowanie oznacza malowanie ścian.
Zgodnie z paletą barw pokój dziecięcy powinien być w kolorach pastelowych, raczej ciepłych. Jeżeli kolory mają być intensywniejsze to zaleca się kolor zielony lub żółty, które nie pobudzają zbytnio układu nerwowego dziecka, czyli są wyciszające. Czerwień raczej się nie sprawdzi jako kolor ścian. Ale…
Przygotowanie pokoju ucznia, czy to pierwszoklasisty, czy już nastolatka, wcale nie oznacza trzymania się ściśle „wytycznych” mądrych osób, które zalecają malowanie ścian na konkretny kolor i zakup jedynych i słusznych mebli. Jeżeli nasze dziecko uwielbia cukierkowy różowy i nadal chce mieć pokój w takim kolorze, to dlaczego nie. Nikt nie powiedział, że dzieckiem przestaje się być w momencie, gdy idzie się do szkoły. Jeżeli nastolatkowi podobają się ciemnogranatowe ściany, czerwone czy fioletowe, to dlaczego by nie. Tylko wszystko należy robić z umiarem. Jeżeli pociecha marzy o intensywnych kolorach ścian, to postarajmy się, aby nie wszystkie były tak pomalowane. Jedna, czy dwie ściany w wymarzonym kolorze, kontra kolor neutralny na pozostałych, zaspokoją zarówno marzenia dziecka, ale nie przyprawią o zawrót głowy po otworzeniu drzwi od pokoju. Ważne, aby ściana przy biurku nie była w zbyt krzykliwym kolorze, bo to może rozpraszać ucznia.
Meblowanie, czyli nie dajmy się zwariować.
W ofercie sklepów meblowych dostępna jest niezliczona oferta pełnych zestawów mebli z biurkami, półkami, szafeczkami, w pełnych zabudowach. W momencie, gdy dysponujemy dużą przestrzenią aranżacyjną, można pozwolić sobie na szaleństwo meblowe. Natomiast przy niewielkim pomieszczeniu zakup kompletu mebli z zabudowanym biurkiem może okazać się mało opłacalny. Należy pamiętać, że dziecko rośnie. Kupno dziecięcego zestawu z biurkiem, które będzie na wysokości odpowiedniej dla ucznia pierwszych klas podstawówki, po kilku latach stanie się nieprzydatne. Kwestia najważniejsza, to dobór takiej wysokości biurka, aby dziecko swobodnie sięgało do blatu, ale nie musiało się nad nim zbyt mocno pochylać. Dlatego lepszym wyborem będzie biurko wolnostojące, które w razie potrzeby, wraz ze wzrostem dziecka, będzie można zmienić na wyższe, bez konieczności wymiany wszystkich mebli w pokoju.
A co do biurka?
Do kompletu dla ucznia dochodzą dwie najważniejsze kwestie, czyli oświetlenie i właściwie dobrane krzesło. Lampka dziecka powinna dawać w miarę ciepłe, ale niezbyt rozproszone światło. Dobrze byłoby, aby do biurka dochodziło światło dzienne. Właściwe oświetlenie pola pracy, czyli książek i zeszytów do podstawa. To samo dotyczy wyboru krzesła. Bardzo popularne stają się piłki do siedzenia oraz specjalne krzesła, które nie blokują naturalnej postawy ciała i umożliwiają właściwe ułożenie kręgosłupa. Uczeń z czasem spędza coraz więcej czasu w pozycji siedzącej. Zapewnienie właściwej postawy siedzącej przy biurku chroni go przed problemami z kręgosłupem i zapewnia odpowiednią ergonomię pracy. Dla mniejszych dzieci niezbędny jest zakup podnóżka, aby nogi pociechy nie zwisały bezwładnie z krzesła.
Blat roboczy, czyli co na biurku powinno się znaleźć.
W sklepach można znaleźć wiele kolorowych podkładek na biurko. Mają one zapewnić komfort pisania, szczególnie gdy dziecko pisze, rysuje na pojedynczej kartce. Warto jednak zwrócić uwagę na to, co na podkładce jest narysowane. Piękne i zajmujące rysunki z podkładki, zamiast pomagać, mogą przeszkadzać. Dziecko będzie skupiało swoją uwagę na grafice, a nie na zadaniach, które rozwiązuje w zeszycie. Warto również pomyśleć o niewielkim organizerze, który pozwoli na uporządkowanie i przechowywanie szkolnych przyborów. Bałagan na biurku, toczące się kredki, rozsypane spinacze, to kolejny bodziec rozpraszający uwagę dziecka. Miejsce do nauki powinno być zawsze uporządkowane i w miarę możliwości pozbawione dodatkowych elementów, które mogą przeszkadzać. Jeżeli pociecha ma problemy z koncentracją uwagi, na biurku nie powinno znaleźć się nic oprócz zeszytu i książki, z których w danym momencie uczeń musi korzystać. Każda dodatkowa rzecz, nawet piórnik, czy inne zeszyty, może go dekoncentrować.
Urządzanie pokoju ucznia to wyzwanie. Nie można jednak dać się zwariować. Najważniejsze, aby miejsce nauki dziecka spełniało podstawowe warunki higieny nauki, ale przede wszystkim podobało się jemu samemu. Wydumane meble, super kolory i dodatkowe gadżety, które nie będą podobały się dziecku sprawią, że nie będzie ono chciało przebywać w swoim pokoju.
Autor: Magdalena Florczyk - zawodowo specjalista od Social Media i kontaktów z klientem w firmie Wake App. Z wykształcenia ekonomista i niedoszły technolog żywności. Prywatnie, mama 9-latka, zafascynowana psychologią marketingu oraz zgłębiająca techniki efektywnego uczenia się, szczególnie potrzebne w nauce z dziećmi.
