Jestem studentką, nauka to dla mnie frajda i to staram się przekazać moim uczniom. Chociaż ‘‘uczeń’‘ to złe słowo, my działamy jak najlepiej zgrani partnerzy w zbrodni. Prowadząc zajęcia stawiam na rozbudzenie ciekawości, znalezienie odpowiedzi na nurtujące pytania, zrozumienie - nie ryjemy materiału na pamięć.
Prowadząc zajęcia wykorzystuję to, czego o rozwoju mózgu i pamięci uczę się na moich studiach. Czasem materiał trzeba ugryźć z innej strony, podejść do niego sposobem. Właśnie dlatego uczę dzieciaki mnemotechnik. Ważna jest dla mnie atmosfera. Zwrot ‘‘per pani’‘ nie wchodzi w grę. Staram się, żeby zajęcia były na tyle luźne jak to możliwe. Choć ‘luźne’‘ nie znaczy niewymagające. Wymagania stawiam, ale dobieram je indywidualnie, tak żeby zachęcić, a nie zawalać materiałem.
Uparcie walczę z przekonaniem, że talent do jakiegoś przedmiotu przyjmuje dwie wartości: jest albo go nie ma.