Nazywam się Konrad Olszowski i robię studia magisterskie z fizyki na Uniwersytecie Warszawskim na specjalności "Popularyzacja i nauczanie fizyki". Studia inżynierskie z Mechatroniki skończyłem na Politechnice Warszawskiej.

Specjalizuję się w nauczaniu osób, które uważają, że „matematyka nie jest ich rzeczą” i że „nic z tego nie będzie”, z czym zdecydowanie bym się nie zgodził (więcej dalej).

Edukacja jest moją największą pasją, a obecny system edukacji uważam za mocno przestarzały i niedopuszczalnie tłumiący potencjał ludzi, skąd wynika mój wybór studiów magisterskich.

Udzielam korepetycji z matematyki na poziomie od podstawówki po liceum oraz studentom z całek i pochodnych.

Obecnie przygotowuję najwyższej jakości materiały z fizyki (więcej dalej) i będę również udzielał korepetycji, jednak na działy, których jeszcze nie przygotowałem potrzebuję powiadomienia z co najmniej 2 tygodniowym wyprzedzeniem.

• Pomoc z bieżącymi tematami w szkole: 50zł/godz
• Przygotowanie do egzaminu ósmoklasisty i maturalnego: 60zł/godz (zapewniam wszystkie materiały i układam indywidualny plan nauki)
• Nauka całek i pochodnych: 60zł/godz
• Przerobienie działu z fizyki: 100zł/godz (polecam zgłaszać się po 2 osoby, w przypadku fizyki efektywność nauki będzie równie dobra, co przy 1 osobie)

Matematyka:

Jeśli spojrzeć na typową klasę szkolną, różnica pomiędzy najlepszą a najgorszą osobą z matematyki jest tak ogromna (10-krotna, 50-krotna, a nawet więcej), że nie da się jej wytłumaczyć różnicą w poziomie inteligencji (IQ), ani wrodzonymi uzdolnieniami.

Badania z neurobiologii pokazują[1, 2, 3, 4], że gdy się czegoś uczymy, mózg fizycznie się zmienia, usprawniając funkcjonowanie związane z trenowaną rzeczą, co w przypadku matematyki oznacza niezwykle ważne części mózgu odpowiedzialne za logikę i analityczne myślenie. Tzn., że czas aktywnie spędzony na matematyce zwiększa nasz TALENT do matematyki.

Z drugiej strony mamy zasadę z psychologii idealnie ujętą przez Konfucjusza w słowach: „Ten, który mówi, że potrafi, i ten, który mówi, że nie potrafi… zazwyczaj oboje mają rację”. Innymi słowy wiara człowieka we własne uzdolnienia w ogromnej mierze decyduje o jego faktycznej zdolności do nauczenia się czegoś.

Łącząc te dwie rzeczy pojawia się prawdziwy powód dla ogromnych różnic w „uzdolnieniach” matematycznych. Na początku swojej przygody z matematyką, prawdopodobnie w czasach przedszkola, być może dziecko popełniło błąd w czymś (dla dorosłego) banalnie prostym i zostało przez niego skrytykowane. „Jak możesz nie wiedzieć ile to 3 + 4?! Przecież to takie banalne!”. Pomimo dobrych intencji, takie „niewinne” i „nieduże” wybuchy krytyki zaszczepiają w dziecku ideę: „Nie jestem dobry z matematyki. Matematyka jest nie dla mnie.”. Dodatkowo, krytyka jest czymś bolesnym, szczególnie dla dziecka potrzebującego aprobaty, a powiązanie matematyki z bólem jeszcze mocniej zamyka dziecko na ten przedmiot.

Od tego momentu dziecko stara się unikać matematyki jak tylko może, zmuszone do robienia zadań często się dekoncentruje, gdy jego myśli odpływają do „bardziej przyjemnych” rzeczy. W szkole spisuje z tablicy zamiast robić samemu, a pracę domową często ściąga od innych, przez co unika bycia skoncentrowanym na zagadce matematycznej, a tym samym nie wykorzystuje mechanizmu usprawniania części mózgu odpowiedzialnych za uzdolnienia matematyczne.

Po kilku latach różnice między lubiącymi matematykę a zrażonymi do matematyki są ogromne, ponieważ ci, co lubią matematykę aktywnie spędzili nad nią wiele razy więcej czasu, tym samym wiele razy bardziej zwiększając swój talent do matematyki.

Cóż zatem począć?

Na szczęście ten mechanizm zwiększania talentu nie jest obecny jedynie u dzieci, dotyczy on wszystkich ludzi. Dlatego potrzebne są 2 rzeczy:

1. Aktywnie spędzony czas na rozwiązywaniu problemów matematycznych, co będzie ciągle zwiększało talent do logicznego i analitycznego myślenia.
2. Nabranie wiary we własne możliwości.
Mając tę wiedzę, uważam kultywowanie wiary w siebie ucznia za jeden z moich najważniejszych obowiązków, a brak nawet najdrobniejszych oznak krytyki oraz odpowiednią aprobatę za kluczowe narzędzia pracy.

Fizyka:

Zanim zobaczyłem nagrania XX-wiecznego noblisty - Richarda Feynmana, nie interesowałem się specjalnie fizyką. Ten człowiek, nazywany jednym z najlepszych fizyków wszech czasów, mówiąc o fizyce emanował tak niesamowitym entuzjazmem, że rzeczy na które wcześniej w ogóle nie zwracało się uwagi nagle stawały się niesamowicie ważne i pojawiało się uczucie: „Wow! Muszę to wiedzieć!”. Dzięki Feynmanowi wiem, że entuzjazm jest niezbędny do zaciekawienia i zainspirowania uczniów.

Kolejną rzecz, którą wyznaję jako świętość, dobrze ilustruje cytat przypisywany Albertowi Einsteinowi: „Jeśli nie potrafisz wytłumaczyć czegoś w prosty sposób, to znaczy, że tak naprawdę tego nie rozumiesz”. Wyjaśnienie, jak i użyte słownictwo, powinno być tak proste jak to tylko możliwe.

Jeszcze nie poznałem człowieka, który nie widział w życiu świetnego filmu lub nie dałby się wciągnąć w ciekawą opowieść. To dlatego, że ludzie uwielbiają dobre historie. Przeszedłem kurs tworzenia chwytających opowieści, co wykorzystuję przy tworzeniu obrazowych metafor i analogii do tłumaczenia fizyki.

Wszystkie te aspekty stanowią moją filozofię nauczania fizyki. Wiem, jak kultywować swój entuzjazm, tak aby nigdy nie osłabł w miarę upływu czasu, a kolejnym etapem jest integracja praktycznej inżynierii, która jeszcze bardziej zwiększy ciekawość i łaknienie wiedzy :)

---------------------------------------- ---------------------------------------- -----------------------
[1] Draganski, Bogdan et al "Temporal and Spatial Dynamics of Brain Structure Changes during Extensive Learning." Journal of Neuroscience 26.23 (2006): 6314-6317. Web. 06 Aug. 2017.
[2] Taubert, Marco et al "Dynamic Properties of Human Brain Structure: Learning-Related Changes in Cortical Areas and Associated Fiber Connections." Journal of Neuroscience 30.35 (2010): 11670-11677. Web. 06 Aug. 2017.
[3] Draganski, Bogdan et al ”Neuroplasticity: Changes in grey matter induced by training.” Nature 427, 311-312 (22 January 2004)
[4] Maguire, Eleanor et al “Navigation-related structural change in the hippocampi of taxi drivers” PNAS 2000 97 (8) 4398-4403; published ahead of print March 14, 2000

Szkoła podstawowa

Szkoła średnia

Studia

U nauczyciela

U ucznia

Online