Angielski, jak każdy język obcy, nie działa wg zasady 3Z (zakuj, zdaj, zapomnij). Wiedza o całej jego gramatyce jest potrzebna przez cały czas, to nie jak  chemia - minie sprawdzian, można zapomnieć. To raczej jak 4000- elementowe puzzle: jeśli brak jednego elementu, TO WIDAĆ. Co mam na myśli? Są osoby, które porozumiewają się świetnie i znają mnóstwo słownictwa, ale robią podstawowe błędy nawet o tym nie wiedząc. Czemu? Bo nauczyły się słówek i struktur z seriali (BRAWO!) ale nikt im nie uswiadomił, że czasem trzeba dodać koncówkę -s, lub że nie dodajemy -ing do każdego możliwego czasownika. 



Zaangażuj się w naukę najbardziej jak potrafisz, póki motywacja jest duża.



 Poświęcaj tyle czasu, ile tylko możesz.



 Wyrobisz sobie nawyki, które później - kiedy fala ekscytacji opadnie - pozostaną, i nie będą sprawiać wrażenia przymusu.



 Pamiętaj: wiedzę przedstawi ci nauczyciel dobrze i jasno (jeśli dobrze trafisz), natomiast jej porządkowanie i powtarzanie, oraz utrwalanie wiedzy zdobytej należy do Ciebie.



Odpowiedzialność za naukę nie spoczywa na nauczycielu, ale na uczniu. To uczeń podejmuje decyzję o nauce. Nie nauczę Cię angielskiego jeśli Ty nie chcesz się nauczyć. O wymówkach (nie mam czasu/talentu, to nie ten wiek etc) napisano już książki. A więc? Czy naprawdę chcesz? (bo "czy potrzebujesz" to inne pytanie!)



Na to pytanie odpowiedz najpierw sobie.



 Potem zapytam Cię ja.