Cześć,

mam na imię Łukasz i uczę j. niemieckiego małe dzieci.  Zajęcia prowadzę online. W nauce małych dzieci stawiam przede wszystkim na to, by mówiły, mówiły i jeszcze raz mówiły. Staram się rozbudzać w nich pasję do języków, tak, jak kiedyś zrobili to moi korepetytorzy i rodzice. Mam zdany państwowy egzamin z j. niemieckiego na poziomie B1 - Österreichisches Sprachdiplom (ÖSD) i za kilka miesięcy przystępuję do kolejnego na poziomie B2. 
W wieku 16 lat mieszkałem w Wiedniu, gdzie uczęszczałem do tamtejszego gimnazjum (takie nasze liceum). Obecnie w dalszym ciągu pilnie uczę się niemieckiego, czytam książki i gazety w tym języku, ale też dużo rozmawiam z kolegami, których tam poznałem i z którymi utrzymuję kontakt, oraz pobieram korepetycje, by dobrze przygotować się do zdania egzaminów. Liczę, że za rok będę studentem Uniwersystetu Wiedeńskiego. 

Jeśli szukasz korepetytora z j. niemieckiego dla swojego dziecka to wyobrażam sobie, że stajesz przed takimi dylematami, jak moi Rodzice kilkanaście lat temu, kiedy szukali pierwszego korepetytora nauki j. obcego. Kto będzie najlepszy? Student, uczeń, nauczyciel, czy ważne są certyfikaty, online a może stacjonarnie? 

Nie będę Cię przekonywał, że najlepszy jest …, bo nie wiem, kto jest najlepszy dla Twojego dziecka. Ale napiszę Ci w kilku słowach o tym, jak ja uczę dzieci, gdzie się tego uczyłem i trochę też o tym czemu to robię teraz, może w ten sposób uda mi się Cię przekonać do tego, bym to ja uczył Twoje dziecko.
Zatem … od 3 roku życia uczę się języków obcych,  (zacząłem od francuskiego, potem doszedł angielski, niemiecki). Pracując z dziećmi przede wszystkim staram się je poznać - to czym się interesują, czym obecnie żyją, aby móc to potem wykorzystać w nauce z nimi. Choć w tym wieku nauka to przede wszystkim wymyślanie fajnych zabaw - tyle tylko, że bawimy się "po niemiecku". Od swoich nauczycieli i rodziców, którzy bardzo od zawsze wspierali mnie w nauce języków nauczyłem się, że trzeba wzbudzić ciekawość, zainteresowanie, czasem wymyślać śmieszne rzeczy, dać poczucie bezpieczeństwa, przyzwolenie na popełnianie błędów i odnosić się z szacunkiem - i to wszystko staram się zrobić pracując z dzieciakami. Uczę online. Wykorzystuję m.in. platformę miro, gdzie mam potworzone różne zabawy, gry (i w dalszym ciągu tworzę), dzięki czumu dziecko angażuje w naukę swoje "oczy, uszy i ruch". W zależności od tego co jest naszym celem,  czasem wręcz musimy wstać od komputera, by się poruszać "po niemiecku", tak żeby nie było nudno. Zdarza się, że niemieckiego uczą się z nami też lalki i misie, a nawet kot. To tak krótko o tym, jak uczę. Skąd to znam? Od moich nauczycieli i rodziców. Sam też wiem, kiedy lekcje języków były dla mnie fajne, a kiedy nudne i staram się wyciągać z tego to co najlepsze.